رسیدگی به دعوای استرداد جهیزیه
در دعوای استرداد و پس‌گرفتن جهیزیه، دادگاه یک جلسه برای رسیدگی تعیین می‌کند و اظهارات طرفین (زن و شوهر) را می‌شنود در صورتی که ادعایی که زن کرده است، مورد قبول شوهر باشد شوهر باید این اموال را برگرداند. ولی اگر شوهر این ادعا را قبول نکرد، قاضی قرار استماع (شنیدن) شهادت شهود را صادر می‌نماید. یعنی قاضی قراری صادر می‌کند که شهادت دادن شاهد‌ها را بشنود.
در دعوای استرداد جهیزیه شهود چه کسانی هستند؟
شهود همان افرادی هستند که زیر استشهادنامه (شهادت‌نامه) را امضا کرده‌اند که باید به دادگاه مراجعه نمایند. و آنچه مشاهده کرده‌اند را بیان کنند اگر این اظهارات قبول شود حکم استرداد (پس‌گرفتن) جهیزیه صادر می‌شود.
ارکان دعوای استرداد جهیزیه
دعوای استرداد و پس‌گرفتن جهیزیه علاوه بر شرایط عمومی دارای شرایط اختصاصی نیز می‌باشد:
* تسلیم مال موضوع دعوا به زوج (مرد)، یعنی آوردن جهیزیه از سوی زوجه (زن) به خانه‌ی شوهر
* باقی بودن عین جهیزیه
* مالکیت زوجه (خواهان دعوا)
* تصرف گیرنده (زوج)، اگر جهیزیه در تصرف زوج نباشد در صورتی که به دعوا توجه نشود، برابر بند ۴ ماده ۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی قرار رد دعوا صادر می‌گردد.
در بین این شرایط از همه مهمتر باقی بودن عین جهیزیه می‌باشد، در واقع برای اینکه خواهان یا زوجه (زن) در دعوایی که طرح کرده است قرار رد دعوا یا به بی‌حقی محکوم نشود. باید بقاء و باقی بودن عین جهیزیه را برای زوج (مرد) ثابت نماید.
دعوای استرداد جهیزیه یک دعوای عینی است:
دعوای استرداد و پس‌گرفتن جهیزیه یک دعوای عینی است، یعنی تا زمانی که عین مال وجود داشته باشد باید عین آن را برگرداند نه قیمت آن را. اگر فرد به جای دعوای استرداد جهیزیه دعوای مطالبه مبلغ را طرح نماید باعث تغییر نوع دعوا شده است. که در این صورت زوجه (زن) باید ابتدا ارکان اختصاصی دعوای استرداد جهیزیه را ثابت کند و بعد از آن تلف شدن و از بین رفتن جهیزیه را اثبات کند و با رعایت شرایطی قیمت آن را درخواست نماید.