کلاهبرداری از فروشندگان خودرو
یکی از شگردهای کلاهبرداران در معامله خودرو
هنگامی که فروشنده، خودروی خود را برای فروش در نیازمندی‌ها یا سایت‌های خرید و فروش آگهی می‌کند، شخصی با وی تماس می‌گیرد و اعلام می‌کند که من خودروی شما را با همین قیمت که درج (ثبت) کرده‌اید خریدارم و خواهش می‌کنم آن را به شخص دیگری نفروشید. این شخص بدون اینکه خودرو را دیده باشد چنین پیشنهادی می‌دهد و با توجه به اینکه معمولاً بسیاری از خریداران درخواست تخفیف می‌کنند، فروشنده اینجا وسوسه می‌شود که به این فرد خودرو را بفروشد. چون خریدار (کلاهبردار) اهل چانه زدن نیست و همین جا است که فروشنده در دام این افراد سودجو و کلاهبردار گرفتار می‌شود. همچنین خریدار خودرو ادعا می‌کند از شهرستان آمده و می‌خواهد خودرو خریداری کند و برگردد.
سپس با شگردی فروشنده را نزد یک نمایشگاه برده و به این بهانه که من پول کافی همراهم نیست و می‌خواهم مقداری از مبلغ خودرو را نزد نمایشگاهدار به صورت اقساطی شرایط کنم، یا اینکه برویم نمایشگاهی که با من آشناست خودرو را قولنامه کنیم. غافل از اینکه هر دو با هم همدست هستند و قرار است فروشنده مورد سوء استفاده قرار گیرید.
بعد از حضور در محل مورد نظر خریدار و نمایشگاهدار به این بهانه که دو طرف به توافق رسیده‌اید، خودرو را بازدید نمی‌کند و اقدام به تنظیم قولنامه می‌کند و در هنگام تنظیم قولنامه از نوشتن کامل ایرادهای خودرو خودداری کرده و به صورت جزئی برخی از آنها را ذکر می‌کند. از طرفی خریدار (کلاهبردار) ادعا می‌کند پولش نقد نیست مثلاً یک فقره چک دارد که فردا نقد می‌شود و یا مقداری طلا دارد که باید تا فردا بفروشد و مبلغ معامله را پرداخت نماید.
بنابراین مبلغ اندکی به عنوان بیعانه و پیش‌پرداخت به فروشنده می‌دهد، تا خودرو به پارکینگ منتقل شده و فردا تمام پول رو هنگام سند زدن پرداخت نماید.
وقتی روز بعد فروشنده برای دریافت باقیمانده مبلغ و سند زدن به نام خریدار در دفترخانه حاضر می‌شود، برگه‌ای را که کلاهبرداران (خریدار و نمایشگاهدار) خودشان طراحی کرده‌اند در مقابل فروشنده قرار می‌دهند و عنوان می‌کنند این برگه کارشناسی خودرو است و به جز دو سه ایراد جزئی روز قبل چندین ایراد دیگر اضافه می‌کنند، و ادعا می‌کنند، فروشنده کلاهبردار است و چرا این ایرادها را روز گذشته اعلام نکرده است.
در چنین شرایطی فرد به عنوان فروشنده هر چقدر هم دلیل بیاورد که چرا خودرو را بررسی نکرده است و در قولنامه ننوشته است، هیچ فایده‌ای ندارد چون خودروی فروشنده به پارکینگ منتقل شده و قبض پارکینگ هم دو قبضه است.
بنابراین هیچ کاری از دست فروشنده ساخته نیست و چنانچه به او بگوید اگر خودرو ایراد دارد نخرید، مدعی خسارت و ضرر و زیان می‌شوند.
اگر فروشنده بخواهد شکایت کند این روند چند ماه طول می‌کشد و از طرفی همه چیز به نفع کلاهبرداران خواهد بود و فروشنده (زیان دیده) مقصر شناخته می‌شود. بنابراین فروشنده مجبور است، خودرو را چند میلیون زیر قیمت به خریدار واگذار نماید و یا به همان میزان خسارت پرداخت نماید. این افراد سودجو و کلاهبردار با همین شگرد به راحتی از فروشندگان خودرو سوء استفاده می‌کنند.
مصادیق کاربری غیرمجاز زمین‌های کشاورزی و باغ‌ها
* برداشت یا افزایش شن و ماسه
* ایجاد بنا (ساختمان) و تأسیسات
* خاکبرداری و خاک‌ریزی
* گودبرداری
* احداث و ساخت کوره‌های آجر و گچ‌پزی
* پی کنی
* دیوارکشی اراضی و زمین‌ها
* دپوی (انبار کردن) زباله، نخاله و مصالح ساختمانی، شن و ماسه و ضایعات و پسمان‌های فلزی
* ایجاد سکونتگاه‌های موقت
* استقرار (جایگیری) کانکس و آلاچیق
* احداث و ساخت جاده و راه
* دفن زباله‌های صنعتی
* رهاکردن پساب‌های (فاضلاب) واحدهای صنعتی، فاضلاب‌های شهری، ضایعات و پسمان کارخانجات
* لوله‌گذاری
* عبور شبکه‌های برق
* انتقال و تغییر حقابه (حق آب) زمین‌های کشاورزی و باغ‌ها به سایر اراضی و زمین‌ها و فعالیت‌های غیرکشاورزی
* سوزاندن، قطع و ریشه‌کنی و خشگ کردن باغات به هر طریق و شیوه
* مخلوط‌ریزی و شن‌ریزی
* احداث و ساخت راه‌آهن و فرودگاه
* ساخت پارک و فضای سبز
* پیست‌های ورزشی
* استخرهای ذخیره آب غیرکشاورزی
* ساخت پارکینگ مسقف و غیرمسقف (بدون سقف)
* محوطه‌سازی، شامل سنگ‌فرش و آسفالت‌کاری، جدول‌گذاری، سنگ‌ریزی و موارد مشابه
* صنایع تبدیلی و تکمیلی و غذایی و طرح‌های موضوع تبصره4 فوق‌الذکر
* صنایع دستی
* طرح‌های خدمات عمومی
* طرح‌های تملک (مالکیت) دارایی‌های سرمایه‌ای مصوب مجلس شورای اسلامی (ملی-استانی)
تغییر کاربری‌های مجاز
* احداث و ساخت گلخانه‌ها، دامداری‌ها، مرغداری‌ها، پرورش ماهی و سایر تولیدات کشاورزی و کارگاه‌های صنایع تکمیلی و غذایی در روستاها، بهینه کردن تولیدات بخش کشاورزی بوده و تغییر کاربری محسوب نمی‌شود.
موارد زیر با رعایت ضوابط و قوانین زیست محیطی و با موافقت سازمان‌های جهادکشاورزی استان‌ها بدون مانع است. همچنین تغییر کاربری اراضی زراعی (زمین‌های کشاورزی) و باغات برای سکونت شخصی صاحبان زمین تا ۵۰۰ مترمربع فقط برای یک بار مجاز است.
خانه کارگری و نگهبانی
در قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها، تعیین مصادیق آن یکی از مواردی که مشمول تغییر کاربری نبود احداث و ساخت خانه کارگری و نگهبانی بود ولی چون مشاهده شده که در بسیاری نقاط کشور افراد و یا نهادهایی اقدام به قطعه‌بندی زمین‌های کشاورزی نموده و سپس مالکین آن با استفاده از این امر اقدام به احداث ساختمان‌های ویلایی غیرمتعارف تحت نام نگهبانی و گارگری نموده و موجب تخریب و تغییر کاربری وسیع زمین‌های کشاورزی و باغی شده‌اند، لذا:
نمایندگان وزارتخانه‌های جهادکشاورزی، مسکن، صنایع و سازمان‌های محیط‌زیست و گردشگری در جلسه ۳۰/۱۱/۸۹ خود عنوان «ساختمان نگهبانی و کارگری» را از شمول (محدوده) معافیت تغییر کاربری حذف نمودند و مالکین این گونه زمین‌ها از این تاریخ نمی‌توانند اقدام به ساخت بنا تحت عنوان نگهبانی و کارگری در ملک خود بنمایند.
http://kiandad.com/%d9%88%da%a9%db%8c%d9%84-%d9%85%d9%84%da%a9%db%8c/
ساختمان چیست؟
منظور از ساختمان بنایی است مستقل و مجزا که به وسیله‌ی دیوار از سایر بناهای هم‌جوار (اطراف و در همسایگی) خود جدا می‌شود و عموماً شامل یک یا چند اتاق می‌باشد.
عموماً ساختمان‌ها به منظور سکونت و یا برای راه‌اندازی کسب و کار ساخته می‌شوند. واحد مسکونی، واحد تجاری، واحد صنعتی، واحد آموزشی و بهداشتی از انواع مختلف ساختمان‌ها هستند و همان‌طوری که از نامشان پیداست با هدف خاصی ساخته می‌شوند.
کاربری ساختمان چیست؟
به شیوه‌ی استفاده از یک ملک کاربری ساختمان گفته می‌شود، که با توجه به طرح تفصیلی شهرداری و بر اساس چگونگی استفاده از آن ملک و فعالیت‌های شهری در اطراف آن مشخص می‌گردد.
انواع کاربری ساختمان
حداقل 8 نوع کاربری برای ساختمان وجود دارد که عبارت‌اند از:
1- کاربری مسکونی
2- کاربری تجاری
3-کاربری کشاورزی
4- کاربری صنعتی
5-کاربری خدماتی
6-کاربری معدن
7-کاربری ورزشی
8- فاقد کاربری
کاربری مسکونی چیست؟
ساختمانی که بر اساس طرح جامع و تفصیلی شهرداری در محدوده‌ای از شهر با تراکم‌های مختلف مسکونی ساخته شود این ویژگی را دارد که افرادی در آن سکونت کنند، بنابراین مجوز شهرداری آن، با کاربری مسکونی صادر می‌شود.
حتی زمینی که در تراکم‌های مسکونی شهر واقع شده است می‌تواند کاربری مسکونی داشته باشد.
کاربری مسکونی برای ساختمان‌هایی صادر می‌شود که با هدف اسکان و سکونت دائم یا موقت خانوار ساخته شده و شامل چندین اتاق، آشپزخانه و سرویس بهداشتی هستند، به عبارتی برای ساختمانی که جهت سکونت خانواده در نظر گرفته شده است باید کاربری مسکونی با مجوز شهرداری دریافت شود.
انواع املاک با کاربری مسکونی
* آپارتمان
* ساختمان ویلایی
* زمین مسکونی
آپارتمان
امروزه با افزایش جمعیت و نبود زمین کافی اغلب واحدهای مسکونی در یک یا چند ساختمان واقع می‌شوند که ورودی اصلی، راه‌پله و گاهاً پارکینگ و حیاط آنها مشترک است به این گونه ساختمان‌ها آپارتمان گفته می‌شود.
قسمت‌هایی که به صورت مشترک بین ساکنین ساختمان استفاده می‌شود بخش مشاع (مشترک) ساختمان نامیده می‌شود. آپارتمان‌ها دارای کاربری مسکونی، تجاری و اداری هستند.
ساختمان‌های ویلایی
ساختمان‌هایی یک یا چند طبقه هستند که ورودی اصلی، حیاط و تمامی امکانات موجود در آن مستقل بوده و به صورت مشترک با واحدهای مسکونی دیگر استفاده نخواهد شد.
زمین مسکونی
زمین با کاربری مسکونی زمینی است که ساخت و سازی در آن انجام نشده اما مجوز شهرداری برای ساخت واحد مسکونی برای آن صادر می‌شود و یا امکان دریافت مجوز شهرداری برای ساخت و احداث ساختمان مسکونی برای آن فراهم است.
انواع قرار قاطع
قرار شبه قاطع چیست؟
منظور از قرارهای شبه قاطع، قرارهایی هستند که با صدور آنها از طرف دادگاه، یا پرونده از جریان رسیدگی خارج می‌شود، بدون اینکه از دادگاه خارج شود، مانند قرار عدم اهلیت و یا در صورتی که از دادگاه خارج شود، همان پرونده برای رسیدگی به شعبه یا دادگاه دیگری واگذار می‌شود، مانند قرار عدم صلاحیت و قرار امتناع (خودداری) از رسیدگی که موجب می‌شود دادگاه به آن پرونده رسیدگی نکند و آن را به جای دیگری ارجاع بدهد (واگذار نماید).
انواع قرارهای شبه قاطع
بر اساس قانون آیین دادرسی مدنی، انواع قرارهای شبه قاطع عبارتند از:
1- قرار عدم اهلیت یکی از طرفین دعوا (خواهان و خوانده)
2- قرار عدم صلاحیت
3- قرار امتناع از رسیدگی
قرار عدم اهلیت یکی از طرفین دعوا
یکی از نمونه‌های اعمال حق، اقامه‌ی دعوا می‌باشد. بنابراین یکی از شرایط اقامه‌ی دعوا داشتن اهلیت طرفین دعوا می‌باشد. یعنی هر یک از اصحاب دعوا (خواهان و خوانده)، هنگام طرح دعوا باید اهلیت قانونی داشته باشند. در مورد ضمانت اجرای اهلیت طرفین دعوا، در قانون آیین دادرسی مدنی مقررات مختلفی وجود دارد.
در قانون آیین دادرسی مدنی قرار عدم اهلیت یکی از طرفین دعوا پیش‌بینی شده است. بر اساس ماده 84 این قانون، در صورتی که خواهان به جهتی از جهات قانونی از قبیل صِغَر (کودکی)، عدم رشد، جنون (دیوانگی) یا ممنوعیت از تصرف در اموال در نتیجه حکم ورشکستگی، اهلیت قانونی برای اقامه دعوا نداشته باشد، خوانده می‌تواند ایراد نماید.
قرار عدم صلاحیت
قرار عدم صلاحیت یکی دیگر از قرارهای شبه قاطع است. با صدور این قرار، پرونده از دادگاهی که دعوا در آن اقامه شده است خارج می‌شود و حسب مورد پرونده به دادگاه صالح ارجاع (واگذار) می‌شود و یا برای تعیین مرجع صالح به دیوان عالی کشور فرستاده می‌شود. این قرار به طرفین دعوا ابلاغ نمی‌شود و قابل شکایت نمی‌باشد.
قرار امتناع از رسیدگی
با صدور قرار امتناع (خودداری) از رسیدگی، پرونده از شعبه رسیدگی کننده به دعوا خارج می‌شود، اما دعوا در شعبه دیگری از همان دادگاه یا دادگاه دیگر مورد رسیدگی قرار می‌گیرد.
قرار موقت
قرار تأمین خواسته چیست؟
قرار تأمین خواسته یک نوع قرار موقت می‌باشد. در واقع این قرار، توقیف اموال منقول (مالی که قابل جابجایی نباشد مانند خانه) و غیر منقول خوانده در دعاوی حقوقی است.
به عبارت دیگر تأمین یک اقدام احتیاطی برای جلوگیری از اتلاف یا از بین رفتن یا نقل و انتقال اموال مدیون (بدهکار) برای فرار از پرداخت دین و بدهی خود است.
زمان تقاضای تأمین خواسته
1- قبل از اقامه دعوی اصلی: خواهان می‌تواند قبل از آنکه دعوی اصلی خود را طرح نماید، از دادگاه تقاضای صدور قرار تأمین خواسته نماید. (هرگاه دادگاه به درخواست خواهان قبل از طرح دعوی اصلی، اقدام به صدور قرار تأمین خواسته نماید، خواهان مکلف است ظرف ده روز در دادگاه صالح اقامه دعوی نماید در غیر این صورت به درخواست خوانده، قرار تأمین صادره توسط دادگاه بی‌اثر خواهد شد).
2- ضمن اقامه دعوی اصلی: زمانی که خواهان دادخواست خود را نسبت به ماهیت دعوی، در دادگاه مطرح می‌کند، در ستون تعیین خواسته، علاوه بر ذکر خواسته خود، صدور تأمین خواسته را نیز درخواست نماید و در شرح و توضیحات دلایل درخواست صدور قرار تأمین خواسته را نیز عنوان کند.
3- در جریان دادرسی و تا وقتی که حکم قطعی صادر نشده است: در ضمن دادرسی، چه در مرحله بدوی و نخستین، و چه در مرحله تجدیدنظر، خواهان می‌تواند درخواست تأمین خواسته خود را به دادگاهی که به اصل دعوی رسیدگی می‌کند، تقدیم نماید.
شرایط عمومی صدور قرار تأمین خواسته
1- ذی‌نفع بودن (نفع داشتن در کاری)
2- داشتن اهلیت
3- سمتِ خواهان
شرایط اختصاصی صدور قرار تأمین خواسته
1- خواسته معلوم باشد، یعنی قابل ارزیابی بوده و برای دادگاه مشخص باشد.
2- مجهول و مبهم نباشد.
3- خواسته عین معین باشد، مثلاً تأمین خواسته برای جلوگیری از تضییع و از بین رفتن حقوق مدعی در یک آپارتمان صادر شود و مبتنی بر توقیف آن آپارتمان باشد
تشریفات رسیدگی به تقاضای صدور قرار تأمین خواسته
با وجود ضرورت انجام تشریفات به خصوصی در هر دعوی، به دلیل فوری بودن تأمین خواسته و جلوگیری از تضییع (از بین رفتن) حقوق مدعی، مدیر دفتر مکلف است پرونده را فوراً به نظر دادگاه برساند، که دادگاه نیز بدون اخطار به طرف دعوی، به دلایل درخواست کننده رسیدگی نموده و قرار تأمین، صادر یا آن را رد نماید.